Η μετατροπή ενός στερεού καυσίμου σε αέριο καύσιμο με την προσθήκη αέρα. Η διεργασία της αεριοποίησης έχει κερδίσει έδαφος τα τελευταία χρόνια λόγω του αυξημένου βαθμού απόδοσης, αλλά και της ποικιλίας των εφαρμογών μετά την αεριοποίηση. Επίσης έχει πολύ καλή περιβαλλοντική συμπεριφορά (χαμηλές εκπομπές ρύπων). Στα μειονεκτήματα, συγκαταλέγονται η περιορισμένη εμπειρία που υπάρχει στις εφαρμογές και τα –συγκριτικά-  μεγαλύτερα κόστη εγκατάστασης και λειτουργίας των εφαρμογών.

Η διαδικασία της αεριοποίησης οδηγεί στην παραγωγή αερίου σύνθεσης (syngas) το οποίο αποτελεί καύσιμο με θερμογόνο δύναμη ίση με το 1/7 του φυσικού αερίου, το οποίο μπορεί να εισέλθει σε έναν αεριοστρόβιλο με σκοπό της παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Επίσης αν αντί του αέρα χρησιμοποιηθεί οξυγόνο στη μετατροπή της πρώτης ύλης, η θερμογόνος δύναμη του αερίου σύνθεσης μπορεί να φτάσει το 1/3 της θερμογόνου δύναμης του φυσικού αερίου. Ανάλογα με το αν χρησιμοποιηθεί τυπικός αεριοστρόβιλος ή αεριομηχανή/τουρμπίνα μπορεί να αυξηθεί ο βαθμός απόδοσης της εγκατάστασης (15%-25% και 30%-40% αντίστοιχα). Από το αέριο σύνθεσης μπορεί να γίνει εξαγωγή άλλων καυσίμων, αλλά να γίνει και χρήση του syngas σε κινητήρες αερίου. Επίσης από τη διαδικασία της αεριοποίησης μπορεί να παραχθεί εξανθράκωμα (char), το οποίο μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν πρόσθετη ύλη για εργοστάσια τσιμέντου και εδαφοβελτιωτικό. Τέλος σε κάθε περίπτωση, η θερμογόνος δύναμη κάνει το αέριο σύνθεσης κατάλληλο για την παραγωγή θερμικής ενέργειας.